Surviving Parental Alienation

Dit Engelstalige boek is voor het eerst uitgegeven in paperback in 2017. De ondertitel van het boek is 'a Journey of Hope and Healing'. In het boek veel uitleg over strategieën van ouderverstoting en voorbeelden. Vooral hoofdstuk 6 'Coming Home' (22 blz) is erg interessant. Dit zijn spaarzame verhalen van ouders die de relatie met hun kind(eren) beginnen te herstellen. Dit herstel ging makkelijk voor de vader die zijn jonge kinderen van de rechtbank toegewezen kreeg. Maar voor de andere ouders van de wat oudere kinderen is het een moeizaam proces. Hoofdstuk 7 'Hope and Healing' (10 blz) gaat over wat de ouders van het vorige hoofdstuk allemaal goed deden om hun relatie te herstellen. Er worden een aantal factoren beschreven die relatieherstel zouden kunnen bevorderen. 

   - Relatieherstel bevorderende factoren - 

• opgroeien/ volwassen worden van je kind
• de verstotende ouder is overdreven beperkend en laat je kind te weinig vrij
• door contact (gedwongen door de rechtbank) ervaart je kind dat je helemaal geen monster bent
• het bereiken van een mijlpaal (bijvoorbeeld eindexamen) kan een prikkel zijn voor relatieherstel
• gesprekken met een goede therapeut kunnen bepaalde denkbeelden in een ander licht zetten
• een vertrouwd familielid die een bemiddelende rol speelt
• je kind ziet een andere (negatieve/ gemene) kant van de verstotende ouder
• je kind komt erachter dat de verstotende ouder oneerlijk is

   - Wat te doen als verstoten ouder? - 
Over de bovengenoemde factoren heb je weinig invloed. Toch doen de ouders die hun relatie wisten te herstellen een hoop dingen goed zoals:

1.  Ze zorgen ervoor dat ze kennis krijgen over het onderwerp ouderverstoting.
2.  Ze geven nooit op.
3.  Ze zien de relatiebreuk door de ogen van hun kind en kijken voorbij hun eigen gebroken hart.
4.  Ze respecteren het tempo van hun kind en zijn geduldig.
5.  Ze verwachten geen excuses van hun kind omdat ze weten dat hun kind er niets aan kon doen.

Het boek biedt een pietsje hoop. Als je in de nachtmerrie van ouderverstoting zit, denk je soms dat het echt nooit meer goed komt. Het is dan fijn om te lezen dat het voor sommige ouders en kinderen weer de goede kant op gaat. In Nederland is dat nog een lang proces omdat er nog steeds niet effectief wordt ingegrepen bij ouderverstoting. Persoonlijk heb ik dit jaar nog een fragment gebruikt uit dit boek in mijn volgende reactie op het raadsonderzoek:

Mijn dochter stapt uit mijn leven. Niemand onderzoekt de context. Op zoek naar antwoorden vond ik onderstaande passage waar ik mijn reactie samenvattend mee wil afsluiten:

‘Thus the context of the alienation mattered. The professionals who could have properly diagnosed it failed to see it. The attorneys who could have effectively fought it let it languish. The therapists who could have intervened allied themselves with the alienator. The judges who could have imposed orders to rectify the situation took a middle-of-the-road position that in the end allowed the alienation to progress.’